Stwardnienie rozsiane to straszna choroba. Jednak właściwe może przynieść pacjentowi ulgę w cierpieniu i może powstrzymać rozwijanie się choroby. Na szybko o leczeniu stwardnienia rozsianego.Kto jest w grupie ryzyka zachorowania na SM
Stwardnienie rozsiane to choroba, któa może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. Przyczyna choroby nie jest do końca znana, ale są różne spekulacje i podejrzenia, ale póki co nie ma jasnej przyczyny zachorowania na SM. Na tę chorobę w największym grupie ryzyka są kobiety, oraz osoby, które miały niedobory witaminy D w okresie młodości.
Średnio od 2 do 150 na 100 000 populacji może paść ofiarą tej autoimmunologicznej choroby. Nie każdy jej przebieg jest gwałtowny, ale zazwyczaj jest bardzo rozproszony po całym organizmie, stąd też nazwa stwardnienie rozsiane.
Jak diagnozuje się SM
Stwardnienie rozsiane można łatwo pomylić z innymi chorobami atakującymi układ nerwowy i zaburzającymi jego funkcje. Żeby poprawnie zdiagnozować SM trzeba zrobić odpowiednie badania, które często trzeba powtarzać, aby zobaczyć zmiany w mózgu chorego. Jest to ostateczny czynnik determinujący, czy dana choroba jest stwardnieniem rozsianym, czy nie.
Podobne do Sm objawy mogą dawać choroby takie jak: choroba Devica, choroba Marburga, udar mózgu, rozległe zapalenie rdzenia kręgowego, toczeń i sporo innych.
Geneza chorób autoimmunologicznych
Choroby autoimmunologiczne to najczęściej choroby o nieznanej medycynie genezie, czyli krótko mówiąc nie wiadomo czym są spowodowane. Nie inaczej jest w przypadku choroby Devica. Naukowcy maja kilka podejrzeń co do czynników powodujących ten zespół, ale nie ma co do tego stu procentowej pewności.
Wyniki badań na pacjentach nie są na tyle ścisłe, aby jednoznacznie wskazać przyczynę tej choroby. Nie można jednoznacznie wskazać żadnego konkretnego czynnika wywołującego chorobę. Wiadomo, że chorych jest około 1% osobników białych. Ważne by w razie jakichkolwiek niepokojących objawów udać się do lekarza.