R3 (silnik)
R3 (silnik)
Ten artykuł dotyczy układu silników spalinowych. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Blok silnika zbudowanego w układzie R3
Reihenmotor Drei Zylinder.gif
R3 ? oznaczenie rzędowego silnika spalinowego o trzech cylindrach ułożonych w jednym rzędzie. Ponieważ pełny cykl pracy silnika czterosuwowego wynosi 720° - zatem w takim silniku kąt obrotu wału korbowego ustawiony jest jako 240° ? sąsiednie czopy na wale korbowym są przesunięte w stosunku do osi wału o ten kąt tak, by fazy pracy poszczególnych cylindrów były przesunięte w czasie o tyle, aby suw pracy był w równych odstępach czasu. Tak ustawiony kąt pozwala zminimalizować drgania silnika1. Dla lepszego wyrównoważenia często stosuje się wałki wyrównoważające. Kolejność zapłonu dla silnika czterosuwowego to 1-2-3 lub 1-3-22. W przypadku silnika dwusuwowego (gdzie pełen cykl pracy wynosi 360° - czopy korbowe są przesunięte względem siebie o kąt 120°. Z uwagi na dobre wyrównoważenie takiego silnika przez wiele lat układ R3 był stosowany zasadniczo tylko dla dwusuwów. Coraz częstsze od lat 70. XX wieku stosowanie przeniesienia napędu samochodów osobowych na przednią oś praktycznie wymusiło poprzeczne ustawienie silnika - i aby zmniejszyć jego długość zastosowano układ R3.
Samochody z silnikami w układzie R3
Jednym z najmniejszych seryjnie produkowanym silnikiem w tym układzie jest Suzuki F5A o pojemności 543 cm?, który był używany w Suzuki Alto oraz Suzuki Fronte.
Również Smart Fortwo wyposażony jest w silniki o tym układzie: benzynowe o pojemnościach 600, 700 i 1000 cm? oraz Diesla o pojemności 800 cm?.
Volkswagen AG zainstalował silniki w tym układzie w samochodach Audi A2, Volkswagen Polo, SEAT Ibiza oraz Škoda Fabia. W samochodach użyto wariantów o pojemnościach od 1,2 dm? do 1,4 dm?. Jednostki wyposażone są w cztery zawory na cylinder3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R3_(silnik)
Jak znaleźć dobrego mechanika?
Każdy kto ma starszy, używany samochód na pewno doświadczył tego jak trudno jest znaleźć dobrego mechanika. Nie chodzi tu już nawet to to żeby był tani ale żeby przynajmniej był w stanie naprawić nasz samochód bez problemów.
Niestety rynek jest tak ogromny, że konkurencja jest niewielka - mimo, że warsztaty są niemal na każdym kroku to nawet najgorszy z nich ma więcej klientów niż jest w stanie przerobić. Natomiast ten kto się zrazi szuka innego mechanika - i w ten sposób ciągnie się pielgrzymka od warsztatu do warsztatu.
Jak znaleźć dobrego mechanika - najłatwiej z polecenia. Jeśli ktoś z naszej rodziny albo znajomych ma sprawdzonego fachowca i on pracuje w naszej okolicy to mamy problem z głowy. Natomiast jeśli mieszkamy na drugim końcu kraju pozostaje tylko samodzielne poszukiwania - najprostsza będzie metoda prób i błędów - ale będzie kosztowna. Pomocne mogą być komentarze i oceny w internecie - ale niestety wiele warsztatów nawet nie ma strony internetowej a samym ocenom nie zawsze warto wierzyć.
Podstawy termodynamiczne
Obiegiem porównawczym współczesnych silników wysokoprężnych jest obieg Seiligera-Sabathé. Obieg ten składa się z następujących przemian charakterystycznych:
adiabatyczne sprężanie,
izochoryczne podgrzewanie czynnika,
izobaryczne podgrzewanie czynnika,
adiabatyczne rozprężanie,
izochoryczne oziębianie czynnika.
Obieg porównawczy jest obiegiem teoretycznym. Silnik rzeczywisty pracuje wg obiegu, składającego się z nieco innych przemian. Sprężanie i rozprężanie nie są adiabatyczne, ponieważ występuje wymiana cieplna ze ściankami cylindra, głowicą, tłokiem i innymi elementami. Nawet, gdyby występujące procesy były adiabatyczne, nie byłyby odwracalne. Ogrzewanie czynnika nie jest izobaryczne, następuje najpierw wzrost ciśnienia, a potem jego spadek. Najważniejszą różnicą jest to, że obieg porównawczy opisuje układ zamknięty (wykorzystywany jest wciąż ten sam czynnik), a obieg rzeczywisty układ otwarty (następuje wymiana czynnika roboczego).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym